Emilio Kruithof bij RAMART.

Wat ik van Emilio nog op de site heb staan is deels niet op voorraad. Moet eerst overleggen met kunstenaar of het nog leverbaar is.

In 1995 studeerde Emilio Kruithof af aan de Academie voor Beeldende Kunsten Sint Joost te Breda. Vrijwel direct werd hij uitgenodigd om aan tal van exposities deel te nemen. Emilio’s werk – hij schildert op geheel eigen wijze vrouwenportretten – wordt in binnen- en buitenland zeer gewaardeerd. In een interview zei hij het volgende.

“Ik ga voor wat me in mijn hart raakt. Ik vind vrouwen mooi, vrouwen zijn mijn onderwerp. Vroeger spaarde ik al plaatjes van vrouwen, platenhoezen, internet, tijdschriften. Mijn vriendinnen lezen Vogue, Cosmopolitan. Als het even kan graas ik hun literatuur door. De kleuren van cremes, van lingerie, van make-up, die kleuren zijn mijn palet.

De huid van modellen ziet er zo magisch uit. Die huid moet gaaf zijn, aanraakbaar. Silence of the Lambs? Haha, mijn favoriete B-film. Maar ik ben een schilder, begrijp je. De huid is voor mij alles. Ik kan geen lange strandwandelingen gaan maken, ik moet schilderen. Ik kan vrouwen dan niet om mij heen hebben. Het zijn geliefden, mijn objecten, ze betekenen niets meer dan de vorm waarop ik mijn liefde projecteer. Ja, het zijn objecten, zoals het vaasje voor Morandi en celebrities voor Warhol.

Ik schilder om dezelfde reden waarom een vrouw zich opmaakt. Ze doet het dagelijks met zorgvuldigheid. Ik schilder dagelijks met zorgvuldigheid. Erotisch minimalisme. De vorm, de uitstraling, de houding, de toon, pasteus, transparanten en de kwaststreek. De laatste handeling, daar komt het op aan. Als ik mijn model eenmaal op het doek zie, heb ik er alles aan gedaan. Ze heeft de juiste houding, het exacte kader, een gelaagdheid en structuur. Als laatste handeling volgt mijn intieme ’touch’, de streek waarmee ik haar hemdje bestaansrecht geef, haar lippen tot monument verhef.”